Financial Services, een budgetteringsinstelling. Daar stelde men dat al haar inkomsten en uitgaven via Financial Services moesten lopen, ook de kinderbijslag. Over dit laatste wilde mevrouw nadenken. Je geeft geld dat bestemd is voor het onderhoud van de kinderen niet zomaar af. Na tien dagen belde ze op naar Financial Services. Nog voor ze veel had kunnen zeggen, deelde men haar mee dat haar aanvraag was afgewezen, omdat ze te laat had gereageerd. Ondertussen zat de deurwaarder, die door de woningbouwvereniging was ingeschakeld, ook niet stil. Ontruiming dreigde. Mevrouw ging zo snel mogelijk naar de sociale dienst, met de afwijzing van Crediam, om bijzondere bijstand aan te vragen. In de afwijzing stond echter dat mevrouw niet had meegewerkt aan sanering van de schulden door Financial Services. De sociale dienst wees de aanvraag af, hoewel er sprake was van een huurschuld met een dreigende ontruiming. Bij afwijzing door Crediam en het bestaan van zogenaamde dreigende schulden heeft de sociale dienst de mogelijkheid deze over te nemen. Maar dat deed men niet. De dag van de ontruiming kwam steeds dichterbij. De vrouw had inmiddels de hulp ingeroepen van een advocaat en een hulpverleningsinstelling. De advocaat vroeg bij de president van de rechtbank een voorlopige voorziening aan, in afwachting van bezwaarschriftprocedures. Een voorlopige voorziening is een spoedprocedure, die ingesteld kan worden als er een noodsituatie bestaat en de uitslag van de gewone beroepsprocedure niet afgewacht kan worden. De rechter bepaalde dat de sociale dienst bijzondere bijstand voor betaling van de huurschuld moest verstrekken. De huurschuld werd vervolgens door de sociale dienst betaald. Er was, zoals we hierboven zagen, ook een grote schuld opgebouwd bij het energiebedrijf ENW. De sociale dienst was hiervan op de hoogte, maar deed niets. Daarop werd weer een aanvraag gedaan bij Crediam voor een lening en/of sanering van de schulden. Dit was in december 1998. De energieschuld liep steeds verder op, terwijl ook andere schuldeisers op de stoep stonden. De bovengenoemde hulpverleningsinstelling probeerde daarop de schulden te saneren. Alle schuldeisers gingen met een regeling akkoord, behalve het energiebedrijf. Intussen bleef een beslissing van Crediam op de aanvraag uit. Het schijnt bij deze instelling vaker voor te komen dat het maanden duurt voor een beslissing over een aanvraag wordt genomen. Het probleem is dat de sociale dienst strikt vasthoudt aan het standpunt dat Crediam een voorliggende voorziening is. Eerst een afwijzing van Crediam, anders doet de sociale dienst niets. Eind april 1999 kwam de beslissing van Crediam: de aanvraag werd afgewezen. Op 6 mei ging mevrouw weer naar de sociale dienst om bijzondere bijstand aan te vragen. De aanvraag werd niet eens in behandeling genomen. Ze kreeg een briefje mee waarop stond dat ze eerst nog maar eens met het energiebedrijf moest gaan praten. En ‘cliënt heeft onvoldoende argumentatie aangedragen ten aanzien van de ontstaansgrond van de schulden en pogingen deze op te lossen’. Ambtelijke taal voor: het is je eigen schuld, dan had je indertijd maar met Financial Services in zee moeten gaan. Terwijl mevrouw dit helemaal niet geweigerd had, ze had alleen wat bedenktijd gevraagd. De hulpverleningsinstelling nam contact op met het energiebedrijf, maar daar hield men voet bij stuk. Op 28 mei 1999 werden gas en licht afgesloten. Op dezelfde dag ging mevrouw weer naar de sociale dienst om bijzondere bijstand aan te vragen. De aanvraag werd afgewezen. Reden: ‘U hebt reeds tweemaal een aanvraag gedaan. Die werden afgewezen, dus dan wijzen we deze aanvraag ook af.’ Weer werd haar nagedragen dat ze door eigen schuld in moeilijkheden was gekomen. De sociale dienst zegt in haar eigen beleidsplannen dat de ambtenaren alert moeten zijn op het ontstaan en de gevolgen van schulden. In dit geval was de sociale dienst al jaren op de hoogte en hebben ze de cliënt laten stikken. De advocaat vroeg weer een voorlopige voorziening aan bij de president van de rechtbank. De rechter besliste dat de sociale dienst de energieschuld moest overnemen. Piet van der Lende]]>