Klachten medewerkers Werk, Participatie en Inkomen (sociale dienst) en Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) over het beleid in Amsterdam

Persbericht Vereniging Bijstandsbond Amsterdam

05-11-2021

De kwaliteit van de dienstverlening staat onder druk en de menselijke maat is zoek. Er zijn werkachterstanden en hierdoor wordt geld over de balk gesmeten.

De juristen van het Juridisch Bureau Sociaal (JBS) behandelen niet exclusief zaken van de Participatiewet. Zij behandelen ook bezwaar- en beroepszaken van de WMO, bezwaar- en beroepen van ongedocumenteerde vreemdelingen en zaken over Jeugdzorg en dus ook sinds anderhalf jaar AVG-zaken. Het is zo dat de schriftelijke documentatie die de jurist van het JBS genereert (dus het bezwaarschrift, de beslissing op het bezwaar en het verslag van de hoorzitting) in het databestand Octopus wordt geregistreerd. Dit bestand zet de genoemde documenttypen automatisch over naar het bestand genaamd Focus, dat wordt gebruikt om informatie van bijstandsgerechtigden in op te slaan, indien de betreffende cliënt een WPI-administratienummer heeft
Medewerkers van de afdeling bezwaar en Beroep WPI/WMO (Werk, Participatie en Inkomen en Wet Maatschappelijke Ondersteuning) klagen hun nood over de situatie bij WPI. Wij hebben een reeks van ambtenaren gesproken die allemaal hetzelfde zeggen.
Er is een grote achterstand in het verwerken van bezwaarschriften. Er worden nu soms bezwaarschriften behandeld, die vorig jaar al zijn ingediend. Extra knelpunt is, dat de postkamer niet goed functioneert. De interne postbezorging loopt weken achter waardoor ook daardoor bezwaarschriften niet op tijd worden behandeld, brieven van de rechtbank niet worden beantwoord en ambtenaren soms voor niets naar de rechtbank gaan omdat de zitting niet doorgaat.

dwangsommen

Als niet op tijd op een bezwaarschrift wordt beslist, kan de burger de overheid in gebreke stellen. Dan heeft de overheid nog twee weken om op het bezwaarschrift te beslissen. Doe de overheid (gemeente) dat niet, dan kan de overheid een dwangsom verbeuren met een maximum van 1440 euro. Is er dan nog steeds geen besluit, dan kan de burger in beroep bij de rechtbank. Die kan een hogere dwangsom opleggen. Er zijn bij de gemeente Amsterdam heel veel in gebreke stellingen en er is ook vaak een dwangsom verschuldigd. Zo is er een voorbeeld van een aanvraag bijzondere bijstand van tweemaal 152 euro. Omdat de gemeente niets deed, ook niet na de in gebreke stelling heeft dat de gemeente een extra bedrag van 4500 euro aan dwangsommen en proceskosten gekost.

Menselijke maat ontbreekt

Medewerkers voelen zich aan hun lot overgelaten en men vindt dat vanuit het management de menselijke maat ontbreekt naar de medewerkers toe. Men vindt dat ook de menselijke maat ontbreekt in het werk van WPI naar klanten van het WPI toe. Een van de medewerkers: ‘Ik denk wel vaak: arme klanten van het WPI, de menselijke maat ontbreekt geheel’

Men merkt op dat de mensen op de afdeling bezwaar en beroep afgestompt raken en er zijn heel veel zieken en mensen met een burn-out. Er zijn mensen die al jaren ziek zijn en het ziekteverzuim is heel hoog. Medewerkers zijn ongemotiveerd en er loopt heel veel inhuur rond met niet genoeg kennis op het gebied van bijstand waardoor de kwaliteit van het werk te wensen over laat (en uiteindelijk tot extra proceskosten zal leiden) . De kwaliteit van hun werk is discutabel. Het is ook de bedoeling dat dit werk gedaan blijft worden door inhuur. De vele inhuur heeft negatieve gevolgen voor de klanten. Een ingehuurde kracht zal gemakkelijker afwijzen dan toe te kennen omdat ze geen band hebben met de gemeente. Op het gebied van bijstand en WMO zijn er veel zaken die niet zwart of wit zijn maar grijs. Je kunt verschillende kanten op. Inhuurders kiezen sneller voor afwijzen omdat ze zeer strikt de regels van de wet interpreteren, dat is veiliger dan de grenzen van de wet opzoeken, het contract moet wel worden verlengd. Vanuit het management wordt dit totaal niet bijgestuurd. Die zijn bezig met managen en niet met de inhoud.

reorganisatie

Sinds 2018 is er sprake van een reorganisatie waardoor de werkdruk enorm is toegenomen en mensen daardoor ziek worden. Bij het werk dat ze moeten doen hebben ze zoals reeds gezegd de menselijke maat geheel uit het oog verloren. De Ondernemingsraad heeft over deze situatie bij de wethouder al aan de bel getrokken. Groot knelpunt is ook, dat er bij de gemeente een nieuw computersysteem is ingevoerd voor alle diensten maar dat dit nieuwe systeem totaal niet is afgestemd op de uitvoering van WPI en WMO. In het kader van de reorganisatie zijn mensen bij de afdeling bezwaarschriften weggehaald en overgeheveld naar de behandeling van WMO zaken. Ze moeten nu dingen doen waar ze geen verstand van hebben. Een van de medewerkers zei: ‘we hebben een cursusje van een ochtend gevolgd’. De gemeente neemt via externe inhuur krachten aan waarvan zoals gezegd de kwaliteit van hun werk discutabel is. Het merendeel van de krachten is nu externe inhuur. Er werken nog maar enkele vaste krachten parttime en de rest is allemaal externe inhuur van mensen die er 2 maanden tot een half jaar werken. Dat blijft ook zo, denkt men. Maar er zijn in feite te weinig mensen om het werk te doen. Er is sprake van onderbezetting.

Binnen de afdeling WMO is er ook veel gedoe omdat de primaire afdeling binnen WMO die de aanvankelijke beslissingen neemt almachtig is. Signalen van de afdeling bezwaar en beroep dat ze bepaalde dingen niet goed doen worden genegeerd.

Bijstandsbond
06-20367458
020-6898806
info@bijstandsbond.org

]]>