In Nederland mag je niet ziek zijn als je in de bijstand zit. Arbeidsongeschikte bijstandsgerechtigden worden overal in den lande onder druk gezet om een flexibele deeltijdbaan te nemen, of vrijwilligerswerk te gaan doen. Trouwens ook als je werkt mag je vaak niet ziek zijn. Werkgevers huren dure commerciële bureaus in die je onder druk zetten weer aan het werk te gaan, ook als het eigenlijk niet kan. Straks gaan ze in België hetzelfde beleid voeren. De Vlaamse regeringsonderhandelaars stellen een versterkte activering van langdurig zieken en werklozen in het vooruitzicht. Een speerpunt is dat arbeidsbemiddelaar VDAB nog maar eens hervormd en afgeslankt moet worden. Vooral beroepsopleidingen en loopbaanbegeleiding zullen het ontgelden. Die moeten aan de privésector uitbesteed worden. De privatisering van de arbeidsbemiddeling hebben we in Nederland ook gekend. Het werd een grote sof. Gesjoemel met subsidies en uitstroomcijfers, malafide contracties om werklozen ‘aan het werk’ te helpen in dwangarbeidprojecten, etc. Dat daar nooit een parlementaire enquête over geweest is is een raadsel. En nu gaan ze in België de arbeidsbemiddeling en scholing ook privatiseren. Ze hebben zeker nooit over de grens gekeken waarom het in Nederland zo’n grote sof werd. Tijs Synaeve uit België getuigt vanuit persoonlijke ervaring waarom privatisering een slecht idee is.
Piet van der Lende over Langdurig zieken activeren door VDAB af te slanken? (Dewereldmorgen.be)