Gisteren ben ik naar de TV uitzending van Eva Jinek geweest in de Hallen in Amsterdam Oud West. Mijn vriend Henk was met mij meegegaan. We waren om 15 voor 6 bij de ingang van de studio en moesten wachten tot 6 uur voor de zaal openging. Iedereen werd zwaar gecontroleerd. Je moest je legitimeren, en door een detectiepoortje. Daarna gingen we naar binnen. In de wachtruimte kregen we een gratis drankje. Om 15 over 6 gingen we naar binnen naar de studio waar de opnamen plaatsvonden. Ik zat redelijk vooraan. Er waren rond de tafels waaraan Eva en haar gasten zaten twee tribunes vol met mensen. Henk had zijn blocnote meegenomen om aantekeningen te maken, maar een zenuwachtige bewaker kwam naar hem toe en zei: ‘de productie zegt dat je die blocnote weg moet doen, het past niet in de uitzending’. Daarop bracht Henk zijn blocnote maar naar de garderobe. We werden opgeroepen enthousiast te applaudisseren en hoera te roepen. Wij mochten tijdens de uitzending geluiden maken. “Want dan denken de mensen thuis: het is toch wel interessant wat hier gebeurt, ik ga kijken¨. Rond de tafel tussen de tribunes drie grote camera’s op wielen die alles vastleggen. Je kunt wel zien dat er zeer veel geld in wordt gestoken. Behalve de hoge salarissen en vergoedingen aan de deelnemers dure apparatuur en er komen zeer veel mensen aan te pas, van de regisseur , de producer en de redactie tot de ontwerpers van de logo’s.
Format
Het programma werkt volgens een vast format. Eerst enkele mensen aan tafel voor een analyse van de actuele politiek. In de uitzendingen komen voornamelijk politiek rechts georiënteerde mensen aan het woord. Deze uitzending met Jort Kelder, die vaker in het programma optreedt, Ron Keller, en Suse van Kleef die ook vaker in het programma zit. Over Ron Keller zegt Wikipedia: ‘Ronald (Ron) Keller (Bussum, 27 maart 1958) is een Nederlands econoom en voormalig ambtenaar en diplomaat. Hij was onder meer ambassadeur namens Nederland in Oekraïne, Rusland, Turkije en China. Als ambassadeur in Peking werd Keller in 2016 op non-actief gesteld nadat er een klacht tegen hem was ingediend. Die ging volgens De Telegraaf over een geheime relatie met een Chinese werknemer van de ambassade. In 2017 vertrok hij ‘in goed overleg’ bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Sindsdien is Keller werkzaam als consultant en spreker over geopolitieke zaken’. En treedt hij dus op in het programma van Jinek. Over Suse van Kleef zegt Wikipedia: ‘Van 2016 tot medio 2020 was Van Kleef Groot-Brittannië correspondent voor onder andere de NOS en het Algemeen Dagblad. In die hoedanigheid was ze regelmatig te zien bij praatprogramma’s als Pauw, Jinek en Op1. Daarnaast volgt ze het Engelse voetbal voor Ziggo Sport.
Journalistieke prijs
Daarna volgt in het programma een interview met iemand die bijvoorbeeld een prijs gewonnen heeft in de journalistiek. Deze uitzending was dat Saskia Belleman, rechtbank verslaggever voor de Telegraaf, die werd geïnterviewd omdat ze de Machiavelliprijs had gewonnen. Commentaar werd gegeven door John van den Heuvel van de Telegraaf en een rechter. Tenslotte zijn er in de uitzending interviews op cultureel gebied. Deze uitzending een deskundige en een zangeres op het gebied van de opera en Maria Callas. Francis van Broekhuizen & Isabel Pronk
Het programma wordt afgesloten met Isabel Pronk die een mooi lied zong. Het programma wordt uitgezonden op maandag, dinsdag woensdag en donderdag.
indruk
Wat voor indruk maakte het geheel nu op mij? Er wordt een heel circus opgetuigd, iedere dag weer, maar het is eigenlijk een vrij oppervlakkig programma. De analyses van Jort Kelder zijn vlees noch vis. Hij en de diplomaat die aan tafel zat riepen op tot de oprichting van een Europese defensiemacht, om de veiligheid van Europa te verdedigen, verder niet. Dat hebben we in het nieuws en van de regeringsleiders al vele malen gehoord. Steeds dezelfde commentatoren zoals Saskia Belleman en Jort Kelder keren terug in het programma, om hun vrij oppervlakkige analyses naar voren te brengen. Ik heb na afloop naar de TV uitzending gekeken. Na mijn ervaring in de zaal van het programma viel mij op, hoe televisie uitzendingen een manipulatief, verwrongen en over gedramatiseerd beeld van de werkelijkheid overbrengen. In de zaal dacht je: er gebeurt niet zoveel. Je hebt een overzicht van het geheel, ziet de mensen op de tribune, de gasten aan tafel, die vrij zacht praten en de camera’s eromheen. De TV uitzending is heel anders. Je krijgt geen overzicht van het geheel, maar wel steeds de grote koppen van de gasten en van Eva breed in beeld. Hun stemmen zijn vrij luid en klinken hard door in de huiskamers van de kijkers, veel luider dan in de zaal.
clips
Daartussendoor krijg je clips te zien van dramatische gebeurtenissen in het nieuws, die als illustratie dienen bij wat de gasten te zeggen hebben. Zo was er een huilende politicus in beeld op een veiligheidsconferentie in München, waar de vicepresident van Amerika had gezegd dat het gevaar voor Europa van links kwam en niet van Rusland. Met zoveel woorden geven de uitlatingen van hem en van Trump, die Europa niet aan de onderhandelingstafel over Oekraïne wil hebben, voedsel aan de analyse dat Europa militair niet meer p Amerika kan rekenen. Door de harde stemmen en koppen vol in beeld, afgewisseld met de dramatische clips, maakt de uitzending een indringende indruk, waarin het beeld even belangrijk is als wat er daadwerkelijk gezegd wordt terwijl de uitspraken van de gasten die op zich niet zo opzienbarend zijn, een dramatische nadruk krijgen. Kortom, een verwrongen werkelijkheid, die je ook in reclames ziet.