https://www.trouw.nl/samenleving/rapport-amsterdamse-daklozen-krijgen-te-weinig-hulp~add33113/ Het rapport van de Rekenkamer kunt u hier vinden https://publicaties.rma.colophon.cc/wachten-op-opvang/ Er zijn steeds moeilijkheden met de registratie van en de uitkeringsverstrekking aan dak en thuislozen. Mensen die in feite dakloos zijn moeten naar het loket bijzondere doelgroepen maar worden weer wegestuurd omdat ze niet dakloos zouden zijn omdat ze bv tijdelijk (een maand of twee maanden) ergens permanent kunnen wonen. Ze moeten dan naar het reguliere loket en worden daar ook weer weggestuurd onder het motto: je bent dakloos. Kastje naar de muur verhaal. Soms vind er een onderzoek plaats waarbij in het park wordt gekeken of de dakloze op de aangegeven plaats wordt aangetroffen. Hier zijn veel misverstanden over. Voortdurend gaat handhaving op pad om daklozen op te zoeken, op hun verblijfadres of in het park. Van te voren wordt aan hen gevraagd wanneer ze daar aanwezig zijn, op welke tijden, waarna vaak een bezoek buiten deze tijden plaatsvindt, buiten de afspraken, de dakloze niet wordt gevonden en de uitkering niet wordt toegekend of voor de zoveelste maal wordt stopgezet. Hetzelfde gebeurt op adressen waar de dakloze een paar machten mag slapen. Ook zijn er dus misverstanden over iemands status, of hij/zij wel dakloos is. Wanneer iemand zich meldt bij het loket bijzondere doelgroepen als dakloze moet ervan worden uitgegaan dat dit ook zo is. Een recente maatregel is, dat daklozen een sms moeten sturen naar handhaving ‘s avonds waar ze die nacht verblijven. Er was eerst al een 7 dagen formulier, waarop de dakloze moest invullen waar hij de komende tijd ’s nachts verbleef. hoewel wordt gezegd dat dit is afgeschaft, schijnt het nog steeds te worden gebruikt. Nu dus de sms methode. We kregen prompt een dakloze op het spreekuur die slecht kan lezen en schrijven en die op zijn mobiele telefoon een sms kreeg met een uitgebreide uitleg in ingewikkeld nederlands over zijn plicht iedere avond een sms te sturen naar de handhaver. Hij kon het niet lezen. Bovendien heeft hij nu geen telefoon meer, want hij heeft zijn telefoon verkocht om te kunnen eten, die dag. Hoe nu? Alles wordt zeer bureaucratisch afgehandeld. De ambtenaar kijkt soms niet naar de mens tegenover hem of haar maar vult bijvoorbeeld bij de intake een formuliertje in. De beroemde ZRM Matrix. De Zelf Redzaamheids Matrix. De ZRM wordt gepromoot door Movisie, het landelijk kennisinstituut en adviesbureau voor het sociaal domein. ‘Wij werken aan een samenleving met veerkracht waarin burgers zoveel mogelijk zelfredzaam zijn. Onze 150 experts ontwikkelen, verzamelen en verspreiden toepasbare kennis en oplossingen voor sociale vraagstukken’. Nou, over de ’toepasbare kennis en oplossingen voor sociale vraagstukken’ van de 150 experts heb ik zo mijn twijfels. Niet zoeken naar de oorzaken in de neoliberale vechtmaatschappij, maar mensen een beetje opkalefateren om mee te kunnen in de ratrace. En bij wie dat niet lukt? Tsja. Die zoekt het maar uit. Om ideologisch te rechtvaardigen dat je veel mensen niet helpt die in de neoliberale vechtmaatschappij ten onder gaan, zonder de structurele maatschappelijke oorzaken in de neoliberale kapitalistische maatschappij aan de orde te stellen en om tegelijkertijd een ideologische mist te ontwikkelen die het zicht op je keiharde beleid ontneemt door te suggereren dat je vele ‘arme psychiatrische patienten die er niets aan kunnen doen’ wel helpt vanuit o zo humane motieven is er de ZRM methode. De ZRM is in mijn ogen een tamelijk oppervlakkige aanvechtbare meet methode. Wat meet je nou eigenlijk? Iemand die hoog scoort op de Matrix, dus volgens het eenvoudige formuliertje als ‘zelfredzaam’ wordt aangemerkt, heeft pech gehad, je wordt nauwelijks of niet geholpen. Je mag blij zijn dat je soms een uitkering krijgt en verder zoek je het maar uit. Dit is met de meerderheid van de naar schatting 5000 daklozen in Amsterdam het geval. Het onderzoek van de Rekenkamer bevestigt dit. Lees meer over deze matrix in Amsterdam op http://www.ggd.amsterdam.nl/beleid-onderzoek/psychosociale/zelfredzaamheid/ Het is een gotspe dat VVD wethouder vd Burg reageert met: “We moeten streng zijn”, zegt hij. “Mensen die niet toegelaten worden tot de maatschappelijke opvang weten zich uiteindelijk vaak te redden, en dat is precies de bedoeling.” Met andere woorden: we gooien de deur gedeeltelijk op slot, en dan zijn er mensen die toch overleven. Dat is onze bedoeling. Hoe ze moeten lijden en overleven, dat doet er niet toe. En zijn er ook mensen die niet overleven? Of er dreigt dat ze het niet redden? Dan hebben we een (zeer dure) crisisopvang die misschien wel meer kost dan meer mensen echt helpen en ja, dat heb je natuurlijk altijd bij zo’n beleid ‘wat precies de bedoeling is’ er verdwijnen mensen in het niets. Piet van der Lende]]>