In het jaar 9 na Chr. vond er in het Teutoburgerwoud een veldslag plaats tussen de Romeinen en hun bondgenoten enerzijds en Germaanse stammen anderzijds. De Romeinse legioenen onder leiding van Varus liepen in een hinderlaag en werden afgeslacht. De slag vond plaats bij het Duitse Kalkriese. In het jaar 12 had de toenmalige keizer Tiberius er genoeg van, vertrok uit het Rijngebied en accepteerde de Rijn als grens van het Romeinse Rijk. Ookn latere opstanden zouden deze politiek bevestigen, bijvoorbeeld de slag van Baduhenna in 28 na Chr. De Germaanse stammen stonden onder leiding van Arminius. Arminius was bevelhebber van de Germaanse hulptroepen van Rome geweest, waardoor hij het Romeins burgerrecht had verkregen.Maar bij de opstand verzette hij zich als Germaan tegen de Romaniering van de bovenrijnse regio.

Er hebben zich velke legenden verspreid over de legendarische slag in het Teutoburgerwoud. Zo gaat het onbewezen verhaal, dat keizer Augustus zo ontzet was over dit verlies dat hij zijn baard en haren maanden liet groeien, als teken van rouw. De Duitsers hebben- bij de ontwikkeling van de Duitse natie-staat ook allerlei legende rond Arminius, de leider van de opstandelingen geweven. De Duitsers noemen Arminius Hermann. In de loop der eeuwen werd hij steeds legendarischer. Zijn verzet tegen de Romanisering vand e Duitse regio werd symbool voor de Duitse onafhankelijkheid. Daardoor kon hij ook nog eens belangrijk worden voor de Duitse identiteit.