Tjasker in de Rottige Meenthe zondag, 27-08-17 09:37:58. Vanmorgen om half 9 opgestaan en niet veel last van mijn lichaam. Snel verbeterd. Gisteravond macaroni gegeten. proemenust zondag, 27-08-17 17:46:01. We zijn op een van de dagen ook nog aangestoken in het vervallen café de Veehandel Ze herkenden me niet van 2 jaar geleden. Ik zei dat het Proemenust niet uit kon maar zij ontkende dat. Het gaat heel goed met het Proenenust.Er zit een goed draaiend fitness centrum in, met 70 leden en er is de succesvolle escaperoom, maar de vrouw die het terras en de winkel deed had er geen zin meer in. De Alenakker was eertijds weiland, maar is nu teruggegeven aan de natuur. Uitzicht vanaf de kijkhut voor niet bestaande vogels Ook viel me op, dat de verhalen van Nelleke over de beheersing van het moerasgebied toch wel afwijken van wat ik bij de boottochten in 2014 en 2015 over de Weerribben gehoord heb. Zo zei Nelleke in tegenstelling tot de rondleider van de Weerribben dat het probleem juist is dat de petgaten soms niet willen dichtgroeien. Ze weten niet hoe dat komt. Ze zijn daar juist blij met de krabbescheer. Dat ze in de Weerribben niet blij zijn komt omdat ze voor het toerisme de vaarwegen open willen houden, zei Nelleke. Dat is dus een heel ander verhaal. nieuwe tocht zondag, 27-08-17 17:57:36. Vandaag weer via het voetpad een tocht gemaakt naar Ossenzijl weer, en we zijn doorgereden richting natuurcentrum maar daar niet naartoe gegaan en hebben langs het kanaal gefietst richting IJsselham. Daar zijn we een eindweegs een doodlopend zandpad op gefietst en weer terug. Langs de drukke snelweg weer naar Ossenzijl. Weer aangestoken en daarna weer via de Marktweg over de Linde terug naar huis. Ik heb fotoos gemaakt van de Alenakker en het Wubbenkampien in Spanga. Het Wubbenkampien tussen de Spangahoekweg en het Voetpad In Ossenzijl binnen in het café ook nog fotoos gemaakt. Verder niet veel. Het viel me bij het Voetpad in Spanga op, dat het pad een beetje golvend begint te worden. Stukjes waar geen bosschages staan, klinkt de bodem in, als er sterke begroeiing langs de kant staat ligt de pad iets hoger. Datzelfde merkte ik op de terugweg ook in Scherpenzeel. De Grintweg is ook licht golvend. Allerlei evaluatieve gedachten heb je zo'n vakantie. Ik bedacht dat het toch ook wel een zekere opluchting geeft, dat alles verdwijnt. In het gebied wonen blijkbaar nog maar weinig autochtonen, meer mensen van buiten uit het westen en zo die heel anders zijn. Van de graven op het kerkhof kun je de letters niet meer lezen en de graven worden geruimd, de huizen verdwijnen, en dat geeft qua tijdelijkheid van de dingen toch ook wel een gevoel van opluchting.