Vandaag gaan we naar Langelille naar Petra' s Sommercafé en daarna naar Schoterzijl naar Café 't Sluisje. Dan gaan we naar theeschenkerij Lievelien in Scherpenzeel. We rijden vanaf de Grintweg in Scherpenzeel de Kerkeweg naar Langelille op. De Kerkeweg werd vroeger Zwarte Weg genoemd. Tot 2 jaar geleden stonden hier mooie monumentale bomen langs de weg, maar die zijn gekapt. We rijden door uitgestrekte weilanden aan weerszijden van de weg.

Hoogpsanningsmasten in de weilanden

Aan de horizon de hoogspanningsmasten met daartussen de hoogspanningsdraden voor vervoer van electriciteit die dwars door de Grote Veenpolder lopen en die het uitzicht over de weidse vlakten bederven. Waarom zijn die hoogspanningskabels niet ondergronds aangelegd, om de schoonheid van het landschap te behouden? De reden is een combinatie van technische beperkingen en… geld. Ondergrondse systemen zijn veel duurder. Men is er wel mee bezig, maar de bovengrondse systemen kunnen nog tientallen jaren mee, en nu vervangen zou kapitaalvernietiging zijn en veel geld kosten. Dus daarom heeft men de schoonheid van het landschap opgeofferd aan de moderne vooruitgang. Meer daarover kun je hier lezen. Kan niet alles ondergronds In Langelille aangekomen nemen we een consumptie in Petra' Sommercafé. Op maandag is het hier een komen en gaan van voornamelijk Duitse touristen, die op de fiets vanuit Lemmer komen aanwaaien. Ze hebben een vakantie geboekt op een boot, die langs de kust van het IJsselmeer vaart en die dan aanlegt in verschillende havenplaatsen en dar een dag blijft liggen. De mensen op de boot maken dan een fietstocht langs de kust en varen de volgende dag naar een andere havenplaats. 'Rad und Schiff, Flussrundfahrten' (SE touers) Op maandag zijn ze in de Lemmer.

Langelille

Elders heb ik beschreven hoe de bewoners van de Grote Veenpolder bijvoorbeeld in Langelille voor de aanleg van de Pieter Stuyvesantweg en de asfaltering van de wegen in de veenpolder sowieso geïsoleerd leefden van hun omgeving. Het was een moeilijk bereikbaar gebied, met slechte wegen Vooral in de winter leefden de mensen geïsoleerd. Aan het einde van de negentiende eeuw protesteerden inwoners van Langelille. De modderweg van Langelille naar Scherpenzeel was in de wintertijd onbegaanbaar, en de schoolkinderen konden voor de komst van de lagere school in Langelille niet naar school in Scherpenzeel. Vandaag de dag is het gebied van de Grote Veenpolder goed ontsloten met goede asfaltwegen.

Na Langelille fietsen we over de Langelilleweg langs de Tjonger, waarvan de oevers zijn begroeid met riet en andere planten. We komen langs een weiland waarin op een klein stuk wei wel 200 koeien grazen. We zien evenals langs de Kerkeweg hier en daar grote boerderijen waar de grootschalige landbouw wordt beoefend. We komen aan in Schoterzijl. van de Schoterzijl heb ik een beschrijving gemaakt.

Boerderij van de grootschalige landbouw op de kruising van de Nije weg en de Statendijk

Bij het vakantiehuisje op de achtergrond ligt het drie gemeentenpunt waarde gemeenten Weststellingwerf, Steenwijkerland en De Frise Meren samenkomen

Daarna fietsen we een stukje over de Statendijk langs de Tussenlende en gaan linksaf de Nieuweweg op. Weer door de uitgestrekte weilanden met grootschalige landbouw weer richting Scherpenzeel. Er is geen natuurlijk leven in de weilanden meer te bekennen. Je fietst tussen egaal groene vlakten, waar watervolgels en weidevogels grotendeels afwezig zijn. Het lage waterpeil leidt ertoe, dat er geen wilde bloemen en planten meer groeien die als voedsel voor de vogels kunnen dienen. Alles ten behoeve van de grootschalige landbouw. In mijn jeugd hoorde je de kieviet, de grutto en hoog in de lucht het geluid van een leeuwerik wanneer wij door de weilanden zwierven. Maar nu heerst er een doodse stilte.

Uitzicht op de Gracht die de Grote Veenpolder doorsnijdt

Wij gingen in mijn jeugd hevig op zoek naar kievitseieren, maar we hadden als jonge jongens de zoekmethode niet erg onder de knie, en vonden bijna geen eieren. Toen we wat ouder waren namen we de polsstok mee, waarmee je over wat bredere sloten kon springen. In de winter, wanneer er ijs in de sloten lag, gingen we ‘schollegien zetten’ tijdens een dooiperiode, wanneer het ijs zwak was. Je kon er dan niet op staan, maar als je met enige snelheid van de ene naar de andere oever gleed, zakte je er toch niet doorheen. Bij de andere over was aangekomen zette je af met je ene been, en daardoor brak het ijs, vlak nadat je behouden op de andere over was aangekomen. Maar het ging ook wel eens mis…... Langs de Kerkeweg op de heenweg en langs de Tjonger en de Nieuweweg is wel veel begroeiing langs de kant van de weg met veel bloemen en planten, die herkenbaar zijn met Obsidentify. Enkele voorbeelden zijn poelruit, akkerdistel, ridderzuring en echte valeriaan. Overal pluimzegge.

samenstelling tekst en lay out pagina: Piet van der Lende